زبان بدن در برخورد اول
داوری لحظهای و فوری بزرگترین بخش تأثیر اول است و در این داوری، زبان بدن یکی از عناصر بسیار مهم بهنظر میرسد.بهطور کلی اقداماتی که در لحظه اول برخورد، بهشدت توی ذوق میزند و مانع ارتباطی ایجاد میکند، عبارتند از:خاراندن سر، جویدن عصبی گوشه لبها، دوری از تماس چشمی، قوز کردن یا بیانعطاف ایستادن و... . در نخستین برخورد، وقتی فرد لبخند نمیزند، حالت بدنی خشکی دارد و به افراد نگاه نمیکند، باعث میشود افرادی را که به او نزدیک میشوند، ناامید کند. انسانها بهطور کلی از کسانی استقبال میکنند که پر انرژی و گشادهرو باشند و لبخند، مطمئنترین زبان بدن است. لبخند به دیگران میگوید در آن لحظه خاص شما خوشحال یا راضی هستید.وقتی به کسی لبخند میزنید، نورونهای منعکسکننده او از هم باز و شاد میشوند و متقابلا لبخندی را به نمایش میگذارد و آگاهانه یا ناآگاهانه احساس میکند روی شما تأثیر خوشایندی گذاشته است.لبخند نزدن، افراد را خنثی و بیتفاوت نشان میدهد.توجه به این نکته نیز مهم است که لبخند زمانی واقعی برداشت میشود که چشمها و بقیه بخشهای صورت را هم دربرگیرد.
در ضمن مهمترین جنبه لبخند در تأثیرگذاری اولیه، رنگ دندانهای شماست.در دنیای امروز داشتن دندانهای زرد، رنگ مردهای به شخص میدهد.وضع ظاهر شما نیز در تأثیرات اولیه نقش تعیین کنندهای دارد.در واقع وضع ظاهرتان، نخستین اطلاعاتی است که دیگران از شما میگیرند.وقتی لباس آراسته و تمیز بپوشید این پیام را منتقل میکنید که از اعتماد به نفس فراوانی برخوردارید و به دنیای پیرامونتان بها میدهید.برای خوب بهنظر رسیدن لزوما نباید زیبا و خوشچهره باشید. البته، زیبا بودن چیز بدی نیست اما داشتن اطمینان خاطر و اعتماد به نفس مهمتر است.
اگر خوب، خوشایند و مورد اعتماد بهنظر برسید، ارتباط را جذب میکنید و طرف مقابل را در موقعیت آرامی قرار میدهید.متخصصان بر این عقیدهاند که تأثیرگذاری اولیه با برنامهنویسی ذهن ما برای ارزیابی و طبقهبندیکردن در رابطه است.